köklenmek

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz]   Bitkide kök oluşmak, bitki kök salmak, kök tutmak
  • Sonradan orada çok güzel portakal ağacı yetiştiği anlaşılınca meşe ağaçları köklenerek onların yerine portakal ağaçları dikildi.
• [nesnesiz, mecaz]   Kökünden sökülmek
  • Türklük ülküsünün biraz daha köklendiğini, büyüdüğünü, yeşerdiğini duyarız.
• [nesnesiz, mecaz]   Köklü, temelli bir biçimde yerleşmek