kokmuş

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Çürüyüp bozularak kötü kokan; kokuşuk, müteaffin
  • Kokmuş adam.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Yerinden kımıldamaya üşenen, tembel, miskin olan (kimse)
  • Ve sen o kokmuş tangoyu on sekizinci defa dinleyeceksin.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Çok bilinen, değersiz, önemsiz olan