komşu

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat]   Konutları yakın olan kimselerin birbirine göre aldıkları ad
  • Çok geçmeden odaya çevredeki komşular dolmaya başladı.
• [isim, sıfat]   Sınır ortaklığı bulunan; mücavir
  • Komşu bahçeler arasında da pek kullanılmayan yan kapılar vardı.