konakçı

Dil: Türkçe

• [isim, hayvan bilimi, tarih, eskimiş]   Asalağın erginini veya gelişim evrelerinden herhangi birini taşıyan canlı; konak (I)
• [isim, hayvan bilimi, tarih, eskimiş]   Sefere çıkan askerlerin önünden gidip konak yeri sağlamakla görevli subay
• [isim, hayvan bilimi, tarih, eskimiş]   Toplu olarak yapılan yolculukta konak yeri sağlamakla görevli kimse