koparmak

Dil: Türkçe

• [-i, nesnesiz, nesnesiz, -i, -den, mecaz, spor]   Kopmasını sağlamak, kopmasına yol açmak; kapmak
  • O koskoca lenduha gibi gövdenle ipi koparırsın da başımıza iş çıkarırsın!
• [-i, nesnesiz, nesnesiz, -i, -den, mecaz, spor]   Daldan, ağaçtan alıp toplamak
  • Yorulunca omzuma çıkar, çiçek koparmak isterse beni çağırır.
• [-i, nesnesiz, nesnesiz, -i, -den, mecaz, spor]   Birden ve güçlü bir biçimde başlamak veya başlatmak
  • Zehra birdenbire iki avucunu da yüzüne kapadı, kısa ve keskin bir çığlık kopardı.
• [-i, nesnesiz, nesnesiz, -i, -den, mecaz, spor]   Zor kullanarak almak
  • Bir kızla buluşmuşken bir başkasından söz ya da telefon numarası kopardığı oluyordu.
• [-i, nesnesiz, nesnesiz, -i, -den, mecaz, spor]   Güçlükle elde etmek
• [-i, nesnesiz, nesnesiz, -i, -den, mecaz, spor]   Birlikte koşan yarışçıyı üstün bir çaba ile hızlanıp geçmek