köpürmek

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Köpük yapmak, köpük oluşmak, köpük çıkararak kabarmak
  • Fırat, Malatya'ya doğru bir dirsek gibi kıvrıldığı vadide artık dağlardan kopup çağıl çağıl köpürmüyor.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Ekşiyip köpüklenmek
  • Reçel köpürdü.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Çok kızmak, birdenbire öfkelenmek; feveran etmek
  • Yavaş yavaş her vakit sebepsiz bir hiddetten köpüren babamı da bir horoza benzetmeye başladım.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Gerekli gereksiz, aralıksız ve bıktırıcı konuşup durmak