körpe

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Dalından yeni koparılmış, tazeliği üstünde, daha büyümemiş (bitki); taze, taravetli, terütaze, kart karşıtı
  • Körpe fidan.
• [sıfat, mecaz]   Çok genç (kimse); taravetli
  • Köşedeki masada körpe, ötekinde olgun birer hoş kadın...
• [sıfat, mecaz]   Yavruluktan henüz çıkmış (hayvan)
  • Kaplan ve yılan, körpe ceylan hayaliyle gözlerini kapadılar.
• [sıfat, mecaz]   Henüz bozulmamış, yıpranmamış
  • Körpe ruhlar üzerinde heykeltıraş gibi çalışmayı severim.