koşturmak

Dil: Türkçe

• [-i, -e, -i, mecaz]   Koşma işini yaptırmak; çapmak
  • Atları hızla koşturdu.
• [-i, -e, -i, mecaz]   Çok hızlı koşmak
  • Hüdai birdenbire, kendinden beklenmeyen bir çeviklikle taşların üstünden atlaya atlaya önden koşturdu.
• [-i, -e, -i, mecaz]   Çabucak göndermek
  • Lalayı karakola koşturdular.
• [-i, -e, -i, mecaz]   Çabalamak, uğraşmak
  • İnsanları fırtınalar gibi koşturan büyük enerji kaynağı inanmaktır.