koşulmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, -e]   Koşmak (II) işi yapılmak
  • Manda ve öküz koşulmuş yük arabalarının seyrekleşmesini beklemek lazımdı.
• [nesnesiz, -e]   Bir yere sürülmek, gönderilmek
  • Bu işin arkasından çok koşuldu.
• [nesnesiz, -e]   Herhangi biri koşmak (I)