kötü

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   İstenilen, beğenilen nitelikte olmayan, hoşa gitmeyen; bet (III), yaş (II), yavuz, bed, berbat, fena (I), iyi karşıtı
  • Hamakat, dalalet ve kötü niyetin bu kadarına söylenebilecek bir şey yoktur.
• [sıfat, zarf]   Zararlı, tehlikeli
  • Kötü adam.
• [sıfat, zarf]   Korku, endişe veren
  • Yabancının bu kötü kastına yalnız azmimizle karşı koyduk.
• [sıfat, zarf]   Kaba ve kırıcı
  • Kızına söylemedik kötü lakırtı bırakmamış.
• [sıfat, zarf]   Kişi veya toplum üzerinde olumsuz etkileri olan
  • Kız, oğlana kötü tutuldu.
• [sıfat, zarf]   Aşırı, çok