kötürüm

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Yaşlılık veya sakatlık sebebiyle yürüyemeyen, ayağa kalkamayan (kimse); oturak
  • Duvar diplerinde kötürüm gibi yatıyorlar, uyukluyorlardı.
• [sıfat, mecaz]   Yürüyemeyecek derecede sakat (bacak)
  • O vakit iki yanmış odundan hiç fark edilmeyen kötürüm bacaklarını gördük.
• [sıfat, mecaz]   İşleyemeyen, iş yapamayan