kovmak

Dil: Türkçe

• [-i, mecaz]   Sert veya küçük düşürücü sözlerle gitmesini söylemek; savmak, defetmek, deflemek
  • Fethi Bey çalgıları kovdu, davul zurna istedi.
• [-i, mecaz]   Bir yerden sürüp çıkarmak; kovalamak
  • Sen kim oluyorsun da beni kendi yerimden kovuyorsun?
• [-i, mecaz]   İşine son vermek, görevinden atmak, uzaklaştırmak; dehlemek
  • Sıra, saygı kovarak yetişmiş bütün efendiler, Türkiye'nin bütün Avrupa görmüşleri ona kızar, onu küçük düşürmeye çalışır.
• [-i, mecaz]   Varlığına son vermek, ortadan kaldırmak
• [-i, mecaz]   gözetmek