köy

Dil: Farsça kūy

• [isim]   Belediye teşkilatına sahip olmayan, ortak veya özel malları bulunan, nüfusu iki binden aşağı olan, genellikle tarımsal alanda çalışılan, konutları ve öteki yapıları bu hayata uygun yerleşim birimi; köylük yer, köy yeri, karye
  • Vatanseverlik, doğduğu yeri, evini, köyünü, müstakil devlet sınırları içinde memleketini sevmektir.
• [isim]   Böyle bir yerleşim biriminde oturan halkın bütünü
  • Bu olay üzerine bütün köy ayağa kalktı.