kuru

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz, isim]   Suyu, nemi olmayan, yaş ve nemli karşıtı
  • Yanakları kuruydu fakat gözleri tamamıyla siyah yaştı.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz, isim]   Yağış almayan veya üzerinde bitki olmayan (yer)
  • Kuru çöl. Kuru tepeler.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz, isim]   Daha sonra kullanılmak için kurutulmuş, taze ve yeşil karşıtı
  • Evlerin önlerine kuru meşe dallarıyla örtülü çardaklar yapmışlar.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz, isim]   Canlılığını yitirmiş (bitki)
  • Çiçek açmaz kuru bir ağaç, ötmeyi unutmuş bir kuş mu oldum?
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz, isim]   Salgısı olmayan
  • Kuru öksürük. Kuru egzama.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz, isim]   Döşenmemiş, çıplak
  • Salih Reis, dört kuru duvardan ibaret fukara kapısından gördüğü mavi denize baka baka ölmek istiyordu.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz, isim]   Katıksız, yanında başka şey olmayan (yiyecek)
  • Kuru çayla karın doyar mı?
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz, isim]   Etkisi ve sonucu olmayan
  • Şahsına topluluğun isteğini emanet edenler boş bir riya, kuru bir şeref olsun diye laf etmediler.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz, isim]   sıska
  • Kuru, zevksiz bir hayat.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz, isim]   Heyecanı, tadı olmayan, tekdüze
  • Kuru bir anlatım.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz, isim]   Akıcı olmayan, duygudan yoksun
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz, isim]   kuru fasulye