kurulmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, -e, mecaz]   Kurma işine konu olmak veya kurma işi yapılmak
  • Kurulmuştu benim adıma bir saray / Çevresini dolanmış gümüşten bir çay
• [nesnesiz, -e, mecaz]   Rahatça oturmak, yerleşmek
  • Bayramlarda bir payton tutar, tek başına arkaya kurulur, saatlerce dolaşırdı.
• [nesnesiz, -e, mecaz]   Övünür biçimde davranışlarda bulunmak, kasılmak
  • Adam amma da kuruluyor.