kurumak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Islaklığını, nemini yitirerek kuru duruma gelmek; kakırdamak
  • Çıplak dallarda henüz kuruyamayan su damlaları parlak, mavi birer boncuk gibi parlıyordu.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Bitki, suyu çekilip cansız duruma gelmek
  • Bu ulu ağaç yerlerde sürüne sürüne kurudu ve etrafını dikenler, ısırganlar bürüdü.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Irmak, kuyu, pınar vb.nin suyu çekilmek, yok olmak; soğulmak, soruşmak (II)
  • Kurumuş dere gibi taşlık bir yerden geçtik.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Bazı nesneler yumuşaklığını yitirmek, sertleşmek
  • Darı ve mısır yemekten bağırsakları kurumuştu.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Cılızlaşmak, sıskalaşmak, zayıflamak
  • Karısı hırçınlıktan kurumuş bir kadın.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Çok susamak