kuytu

Dil: Türkçe

• [sıfat]   Issız, sessiz ve göze çarpmayan, tenha (yer)
  • Kahvenin kuytu bir köşesinde bağıra bağıra konuşuyorlardı.
• [sıfat]   Uğrak olmayan, içerlek, sapa (yer)
  • Dükkân kuytu yerde olduğundan işlemiyor.
• [sıfat]   Güneş ışığı veya rüzgâr almayan (yer)
  • Kar tanecikleri oradan oraya savruluyor, daha çok çukurlara, yel tutmaz kuytulara yığılıyordu.