mahkûm
Dil: Arapça maḥkūm
-
[sıfat, hukuk, mecaz, mecaz]
hükümlü
- Müebbet hapse mahkûm bir suçlu.
-
[sıfat, hukuk, mecaz, mecaz]
Zorunda olan; mecbur
- Bu konularda yeni kuşağın yanında her zaman cahil kalmaya mahkûmuz.
- [sıfat, hukuk, mecaz, mecaz] Kötü bir sonuca varması kaçınılmaz olan