makam

Dil: Arapça maḳām

• [isim, müzik]   Devlet kademesinde yüksek ve önemli memuriyet; kat (I), huzur, mansıp, mevki, post
  • İnsan değil, gökyüzündeki makamını şaşırarak yere inmiş bir melektir.
• [isim, müzik]   Durulan yer, mekân tutulan yer
  • 29 Ekim günü, kaymakam makamında tebrikleri kabul eder, sonra Cumhuriyet Alanı’na gidilir.
• [isim, müzik]   makam odası
  • Kâhta’nın ziyaretgâhı ve mesire yeri de Suraka Hazretlerinin makamı.
• [isim, müzik]   Bir velinin veya büyük bir zatın defnedildiği veya defnedilmediği hâlde onun adına yapılmış türbe; ziyaret yeri
  • Rast makamında 15. yüzyıldan bize kalan tüm eserler Meragi’ye ait olup hepsi ladinîdir.
• [isim, müzik]   Klasik Türk müziğinde bir müzik parçası veya şarkının işleniş biçimi