melun

Dil: Arapça melʿūn

• [sıfat, isim, mecaz]   lanetli
  • Melun şeytan.
• [sıfat, isim, mecaz]   Lanetlenmiş kimse
  • Kendisini Müslüman adıyla takdim eden bu kır saçlı melunu da tanıdım.
• [sıfat, isim, mecaz]   Nefretle karşılanan, kötü
  • Baykuşlar uğursuzdu ama yeterince melun değil.