menzil

Dil: Arapça menzil

• [isim, eskimiş, askerlik, askerlik, tarih, tarih, tarih]   Yolculukta dinlenmek amacıyla durulan veya konaklanan yer; çalım
  • Tanrı yardımcı olsun gayri yolda kalana / Biz menzile vararak atları çektik hana
• [isim, eskimiş, askerlik, askerlik, tarih, tarih, tarih]   İki konak arasındaki uzaklık
  • Top menzili.
• [isim, eskimiş, askerlik, askerlik, tarih, tarih, tarih]   Atla yapılan yolculukta bir günlük yol
  • Ne yedi ne içti, bir menzil subayının bütün gayreti ile çalıştı.
• [isim, eskimiş, askerlik, askerlik, tarih, tarih, tarih]   Bir merminin ulaşabildiği uzaklık; erim (I)
  • Sonra yine menzil ölçülmüş, yeni bir rekor kırdığı anlaşılmıştır.
• [isim, eskimiş, askerlik, askerlik, tarih, tarih, tarih]   Ordunun cephe gerisi işlerinin bütünü
• [isim, eskimiş, askerlik, askerlik, tarih, tarih, tarih]   At değiştirmek veya konaklamak için kervanların ve posta tatarlarının indikleri bina veya han
• [isim, eskimiş, askerlik, askerlik, tarih, tarih, tarih]   Ok atma yarışlarında erişilen mesafe
• [isim, eskimiş, askerlik, askerlik, tarih, tarih, tarih]   Osmanlı Devleti’nde resmî haberleşmeyi sağlayan posta teşkilatı