mevsim

Dil: Arapça mevsim

• [isim, mecaz]   Yılın, güneşten ısı, ışık alma süresi ve dolayısıyla iklim şartları bakımından farklılık gösteren dört bölümünden her biri; sezon, sürem
  • Bütün bir mevsim vur patlasın çal oynasın, eğlenildi.
• [isim, mecaz]   Bazı atmosfer olaylarının en çok belirdikleri zaman
  • Haşim, denizi sevenlerin, rüzgâr ve fırtına mevsimi gelinceye kadar kıyılara uğramamalarını öğütler.
• [isim, mecaz]   Herhangi bir ekimin yapıldığı veya bir ürünün yetiştiği dönem
  • Kütahya'ya bir kiraz ve Bursa'ya bir şeftali mevsiminde gitmiştim.
• [isim, mecaz]   Herhangi bir şeyin etkinlik dönemi; sezon
  • Tiyatro mevsimi.
• [isim, mecaz]   Zaman, dönem, çağ
  • Sevda mevsimi gelince kuşlar bin türlü teranelerle minimini göğüslerini yırtarlar.
• [isim, mecaz]   Yaşamın bir bölümü
  • Yaşamın kış mevsimi yaşlılıktır.