meydan

Dil: Arapça meydān

• [isim]   alan
  • Yüz binlerce asker sokakları, meydanları, kırları dolduruyordu.
• [isim]   Yarışma, eğlence veya karşılaşma yeri
  • Şehir kapılarının önündeki meydanlarda davul zurna çalınıyor, cirit, bar oynanıyordu.
• [isim]   Bulunulan yer ve çevresi, ortalık
  • Kileri kilitlemezdi, paraları meydanda dururdu.
• [isim]   Fırsat, imkân veya vakit
• [isim]   Mevlevi tekkelerinde ayin yapılan yer