mirasçı

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz]   Bir mirastan yasalar gereğince yararlanan kimse; kalıtçı, vâris
  • Aradım buldum tarlanın mirasçısını, adamı Ödemiş'ten aldım geldim.
• [isim, mecaz]   Başkasının iyi veya kötü yönlerini aynı biçimde ortaya koyan
  • Anasının kıskançlığına mirasçı olan çelimsiz solgun çocuk da yaşamayacağa benziyordu.