mizaçgir

Dil: Arapça mizāc + Farsça -gīr

• [sıfat, eskimiş]   Herkesin huyuna ve keyfine göre davranan, nabza göre şerbet vermesini bilen (kimse)
  • Bu genç miçolar da öyle atik tetik, öyle mizaçgir, güler yüzlü çocuklardı ki masadan masaya seğirtir; hiç kimsenin huysuzlanmasına fırsat vermeden hizmet ederlerdi.