mucize

Dil: Arapça muʿcize

• [isim, din bilimi, sıfat, mecaz]   Peygamberlerin kendilerine inanmayan insanlara peygamberliklerini ispat etmek amacıyla Allah'ın iznine bağlı olarak gösterdikleri olağanüstü olaylar, hâller
  • Şırınga nasılsa umduğumdan çok daha iyi bir tesir yaptı ve zavallı Hacı Ömer, bunu benim bir mucizem gibi gördü.
• [isim, din bilimi, sıfat, mecaz]   İnsanları hayran bırakan, insan aklının alamayacağı, olağanüstü, şaşırtıcı olay; tansık
  • Onların aşkı ve evlilikleri zaten bir mucize değil miydi?
• [isim, din bilimi, sıfat, mecaz]   İnsanları hayran bırakan, insan aklının alamayacağı derecede şaşırtıcı olan