muhatap

Dil: Arapça muḫāṭab

• [isim, tarih, dil bilgisi]   Kendisine söz söylenilen kimse, kendisiyle konuşulan kimse
  • Muhatabı da olmayan gecikmiş hesapların ardına düşüyordu.
• [isim, tarih, dil bilgisi]   Padişahın huzurunda yapılan huzur derslerine katılan bilgin
• [isim, tarih, dil bilgisi]   İkinci kişi