mukabele

Dil: Arapça muḳābele

• [isim, eskimiş, eskimiş]   Toplu yerlerde yüksek sesle hatim okunurken Kur'an okumasını bilenlerin gözleriyle Kur'an'ı takip etmesi, bilmeyenlerin dinlemesi
  • Tevfik'in kızı selatin camilerine ramazanda mukabele için büyük ücretlerle çağrılıyordu.
• [isim, eskimiş, eskimiş]   karşılık
• [isim, eskimiş, eskimiş]   Karşı gelme
• [isim, eskimiş, eskimiş]   Karşılıklı yapılan okuma