mukannen

Dil: Arapça muḳannen

• [sıfat, eskimiş]   Belli, belirli, kesinleşmiş, şaşmaz
  • Kız, en küçük zamandan beri her sabah büyükbabasına mukannen olan buse borcunu bilir ve pek hoş bir eda ile tediye ederdi.
• [sıfat, eskimiş]   Kanun durumuna gelmiş, kanunlaşmış