münasebetsiz

Dil: Türkçe

• [sıfat]   uygunsuz
  • Sanki görüşmemiz münasebetsiz bir safhaya girmişti de ister istemez lakırtıyı kesmiştik.
• [sıfat]   ters (I)
  • Hep böyle münasebetsiz sıralarda beni arar.
• [sıfat]   Yakışıksız iş gören, sıra, saygı gözetmeyen (kimse)
  • Sinirli, ukala, münasebetsiz herifin biridir.