musahip

Dil: Arapça muṣāḥib

• [isim, eskimiş, tarih]   Sohbet, arkadaşlık eden kimse
• [isim, eskimiş, tarih]   Alevilikte özel bir dinî tören ile atanan ve kişinin hem dünyada hem de ahirette kardeşi ve yoldaşı kabul edilen kimse
• [isim, eskimiş, tarih]   Tatlı konuşmaları ile büyüklerin, özellikle padişahların güzel zaman geçirmelerini sağlamakla görevli, zeki, görgülü, hoşsohbet kimselere verilen ünvan