müstakil

Dil: Arapça mustaḳill

• [sıfat]   Kullanış yönünden başka bir yapı ile bağlantısı olmayan; bağımsız
  • Çimenli, çiçekli bir bahçe ortasında üstü camlı, müstakil bir bina.
• [sıfat]   Kullanış yönünden belli kişi veya kişiler için ayrılmış olan
  • Daireye on yıl, yirmi yıl sonra girenlerin her biri başköşelere kurulsun, müstakil oda sahipleri olsun ve hatta sana emirler versin.