namertçe

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   Korkakça, mert olmayan
  • Hâlbuki Türk paşası, böyle namertçe bir oyun düşünmemiş, teklif etmemişti.
• [sıfat, zarf]   (name'rtçe) Korkakça, mert olmayan bir biçimde
  • Zilha’yı doyarak koklayamadı, namertçe vuruldu Koç Yiğit Ali.