namussuzca

Dil: Türkçe

• [zarf, sıfat]   Namussuz bir biçimde; namussuzcasına
  • Süleyman Peygamber gibi oturuluyor, görünüşte santim oynamadığı besbelli bir eda ile namussuzca pay dağıtılıyordu.
• [zarf, sıfat]   Namussuza yakışır
  • Esasen Gelgeçzade ailesinden şerefsiz ve namussuzca bir hareket beklemek de yanlıştır.