ocak

Dil: Türkçe

• [isim, tarih, mecaz, halk ağzında]   Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma vb. amaçlarla kullanılan yer; ocaklık
  • Üç balıkçı güneş batarken kumların üzerine iki taştan bir ocak yaptılar ve ateş yaktılar.
• [isim, tarih, mecaz, halk ağzında]   şömine
  • Ocağın önünde oturup acayip bir dikkatle odunların yanışına bakar.
• [isim, tarih, mecaz, halk ağzında]   Isı vererek üzerine veya içine konulan maddeleri ısıtan, pişiren, kaynatan, eriten araç veya alet
  • Anlaşılan çamaşırcı giderken ocağı tam söndürmemiş olacak.
• [isim, tarih, mecaz, halk ağzında]   Kahvelerde, kuruluşlarda çay, kahve vb.nin yapıldığı yer
  • Konuşmalar iyice kızışmaya başladığı vakit kahve ocağının önünde görünür.
• [isim, tarih, mecaz, halk ağzında]   Yer üstünde veya yer altında cevher çıkarılan yer
  • Mermer ocağı. Kömür ocağı.
• [isim, tarih, mecaz, halk ağzında]   Bahçelerde veya bostanlarda her tür meyve ve sebze tohumu veya fidesinin dikimi için etrafı yükseltilerek ortası çukur bırakılmış yer
  • Mustafa, arkasına güçlü kuvvetli bir kadın takmış, üç evleğine çizgiler, ocaklar açıyordu.
• [isim, tarih, mecaz, halk ağzında]   Aynı amaç ve düşünceyi paylaşanların kurdukları kuruluş veya toplandıkları, görev yaptıkları yer
  • Başlangıçtan beri burası bir vatansever ocağı idi.
• [isim, tarih, mecaz, halk ağzında]   Yılın birinci ayı; ikinci kânun, son kânun, kânunusani
  • Ocak ayını sevmem, oldum olası.
• [isim, tarih, mecaz, halk ağzında]   Yeniçeri teşkilatını oluşturan ortalardan her biri
  • Henüz temelleri atılmayan kendi ocağım kurulmadan yıkılmıştı.
• [isim, tarih, mecaz, halk ağzında]   Ev, aile, soy
  • Bugün de Anadolu’nun birçok yerleşim biriminde afsuncular, ocaklar ve muskacılar işlerine aynı sözlerle başlarlar.
• [isim, tarih, mecaz, halk ağzında]   Halk hekimliğinde bir önceki kuşaktan el verme suretiyle aktarılan bilgileri kullanarak belirli bir şikâyeti veya hastalığı iyileştirdiğine inanılan aile
  • Bilim ocağı, hayır ocağı, fesat ocağı.
• [isim, tarih, mecaz, halk ağzında]   Bir şeyin en çok bulunduğu veya yapıldığı yer
• [isim, tarih, mecaz, halk ağzında]   Toprak altındaki su kanallarının toprak üzerine açılan ve bir kapakla örtülü bulunan deliği