öfkeli

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   Öfkelenmiş olan; cinli, hiddetli, pürhiddet
  • Meydan okuyan öfkeli bekleyiş karşısında sustum.
• [sıfat, zarf]   Öfkelenmiş, kızgın, hiddetli bir biçimde; pürhiddet
  • Şarap kızılı vurmuş ablak yüzüyle öfkeli girdi içeri.