öğle

Dil: Türkçe

• [isim, din bilimi, din bilimi]   Güneşin gökyüzünde en yüksek noktada bulunduğu sabahla ikindi arasındaki zaman dilimi; gün ortası, öğlen, öğle vakti, nısfınnehar, zeval
  • Ertesi gün öğleye kadar nasıl vakit geçireceğini bilemedi.
• [isim, din bilimi, din bilimi]   öğle ezanı
  • Öğleyi de kılar, sonra ağıla çıkarım.
• [isim, din bilimi, din bilimi]   öğle namazı