okşamak

Dil: Türkçe

• [-i, nesnesiz, mecaz, mecaz]   Sevgi, şefkat belirtisi olarak elini bir şeyin üzerinde yavaş yavaş gezdirmek veya ona hafifçe vurmak; sevmek, sıvazlamak
  • Oğlan kızın yanına geldi, saçlarını okşuyor.
• [-i, nesnesiz, mecaz, mecaz]   Hafifçe dokunmak
  • Esen rüzgâr siliyor alnımdan kaderimi / Okşuyor saçlarımı, yüzümü, ellerimi
• [-i, nesnesiz, mecaz, mecaz]   Hafifçe dövmek
  • Huysuzluk ettiği için biraz okşamış.
• [-i, nesnesiz, mecaz, mecaz]   Hoşnut etmek
  • Mektuplarında onun onurunu okşayacak, endişelerini hafifletecek cümleleri artırdı.
• [-i, nesnesiz, mecaz, mecaz]   Benzemek, andırmak, hatırlatmak
  • Bu iki sarı birbirini okşuyor.