ölgün

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Diriliği, canlılığı, tazeliği kalmamış
  • Ölgün sesi pürtüklü bir duvar, tırtıklı bir kâğıt gibi belli belirsiz yükselip alçaldı.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Pörsümüş, solmuş (bitki)
  • Ölgün lambaların yarı aydınlattığı bir salonda onlarla karşı karşıya oturduk.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Cansız, renksiz, dikkat çekmeyen
  • Canlı olmaya çalışan ölgün adımlarla kapağı odasına attı.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Gücü azalmış, zayıflamış