ölüm

Dil: Türkçe

• [isim, ünlem, mecaz]   Bir insan hayatının tam ve kesin olarak sona ermesi; ahiret yolculuğu, son, ebedî uyku, son yolculuk, emrihak, irtihal, memat, mevt, vefat
  • Herhâlde padişah da annesi ve hemşireleri de dostlarının vakitsiz ölümüne karşı çok müteessir olmuşlardı.
• [isim, ünlem, mecaz]   Bir hayvanda veya bitkide hayatın tam ve kesin olarak sona ermesi
  • Yanarak ölümü feciydi.
• [isim, ünlem, mecaz]   Ölme biçimi
  • Ölüme mahkûm oldu.
• [isim, ünlem, mecaz]   idam cezası
  • Zalimlere ölüm!
• [isim, ünlem, mecaz]   Ölmesi istenen canlı için kullanılan bir söz
  • Küçük sanayinin ölümü.
• [isim, ünlem, mecaz]   Sona erme, yok olma, ortadan kalkma