öncül

Dil: Türkçe

• [sıfat, isim, isim, mantık, isim, mantık, isim, halk ağzında]   Önde giden, önde olan, kendisinden sonra gelenlere temel olan, artçıl karşıtı
  • "Kitabı bana verdim dedim, onu masaya bıraktı.” cümlesinde “kitap” sözü “o” zamirinin öncülüdür.
• [sıfat, isim, isim, mantık, isim, mantık, isim, halk ağzında]   Bir bilimsel çalışmaya başlarken araştırmaya konu edilmeksizin doğru sayılan önerme
• [sıfat, isim, isim, mantık, isim, mantık, isim, halk ağzında]   Bir tasımda sonucu hazırlayan ilk iki önermeden her biri; mukaddem
• [sıfat, isim, isim, mantık, isim, mantık, isim, halk ağzında]   Bir çıkarımın öncüller kümesini oluşturan önermelerden herhangi biri; mukaddem
• [sıfat, isim, isim, mantık, isim, mantık, isim, halk ağzında]   Kılavuz, öncü
• [sıfat, isim, isim, mantık, isim, mantık, isim, halk ağzında]   Bir zamirden önce gelen ve o zamire anlam bakımından bağlı olan öge