orta

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   Bir şeyin kenarlarından merkeze doğru yaklaşık olarak aynı uzaklıkta olan yer
  • Tam bağın ortasına geldikleri zaman düşman askerlerini gördüler.
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   Başlangıcı ile bitimi arasında eşit uzaklıkta olan süre
  • Yılın ortası. Haftanın ortası. Günün ortası. Kışın ortası.
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   Bir şeyin eşit olarak ayrılabileceği bölüm
  • Seccadesini ortasından kesip ikiye böldüler.
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   Ne uzun ne kısa; midi
  • Orta ile geçti.
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   Ne büyük ne küçük; midi
  • Hademe orta bölmeyi açmak üzere koştu.
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   İyi ile kötü arasındaki durum
  • Aut çizgisinden nefis bir orta...
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   Öğretimde, öğrencinin değerlendirilmesinde geçer not ile iyi arasındaki derece
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   Defterde, bir araya getirilmiş belli sayıda yaprakların oluşturduğu bölümlerden her biri
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   Sorunların çözümünde aşırılıklardan kaçınan, ölçülü bir yöntem izleyen
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   Her iki yanında kendi türünden aynı nitelikte nesneler, durumlar bulunan
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   İki karşıt nitelik veya durum arasında bulunan; vasat
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   Bir olayın, içinde gerçekleştiği yer
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   orantı
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   Futbolda oyunculardan birinin, topu, kale ağzında duran arkadaşlarına yüksekten yollamak için yaptığı vuruş
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, fizik, matematik, spor, tarih]   Yeniçeri Ocağı'nda tabur