ortalık

Dil: Türkçe

• [isim]   Bulunulan yer, çevre; piyasa
  • Ortalık karanlık, bizi kimse görmez, merak etme.
• [isim]   İçinde bulunulan, yaşanılan ev, oda vb. yer
  • Artık benim gündelikle çamaşıra, ortalık temizlemeye gitmemden başka çare kalmadı.
• [isim]   Yeryüzünün görünen bölümü; çevre
  • Ortalıkta güneş olmadığı, hava yine bulutlu olduğu hâlde, tatlı bir aydınlık vardı.
• [isim]   Soyut anlamda yaşanan ortam
  • Bu neşe ortalığa sirayet etti.