örtüsüz

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Örtüsü olmayan
  • İşte yalının penceresinde yengemin örtüsüz başı renkli bir demet...
• [sıfat, mecaz]   Örtülmemiş
  • En ciddileri bile cıvıtan meclis, örtüsüz telmihlere, taşkın hareketlere de müsamaha etmeye başlamıştı.
• [sıfat, mecaz]   Açık seçik, gizlenmeyen