oturak
Dil: Türkçe
-
[isim, sıfat, denizcilik, sıfat]
Oturulacak yer veya şey
- Üstüne konulan tandır oturağı çok kalın ve çok sağlam tahtadan fırınlanarak yapılmıştı.
-
[isim, sıfat, denizcilik, sıfat]
Alçak iskemle
- Seyhun boylarındaki şehirlerde ve köylerde yaşayan oturak Oğuzların da bilhassa Moğol kılıcı altında can vermemek, onlara tutsak düşmemek...
- [isim, sıfat, denizcilik, sıfat] Bir şeyin yere gelen tarafı; taban (I)
- [isim, sıfat, denizcilik, sıfat] ördek
- [isim, sıfat, denizcilik, sıfat] İçkili, çalgılı eğlence
- [isim, sıfat, denizcilik, sıfat] Boru mengenesinin tezgâha oturduğu ve vidalandığı bölüm
- [isim, sıfat, denizcilik, sıfat] Bacaklarında veya başka bir yerinde, gezmesine engel olacak bir özrü olduğundan hep evde oturan (kimse); kötürüm
- [isim, sıfat, denizcilik, sıfat] Kürekli teknelerde kürekçilerin oturduğu enli tahta
- [isim, sıfat, denizcilik, sıfat] Konargöçer olmayan, yerleşik olan