oturakalmak

Dil: Türkçe

• [-e, -de, mecaz]   Oturup kalmak
  • Sonra da ‘İçim almaz can kurban!’ deyip, yine de dört beş çay daha içerek el ayak çekilene değin suskuyla oturakalmıştı yerine.
• [-e, -de, mecaz]   Bir şey bir yere yerleşmek
  • Acaba büyük, güzel, kahverengi gözlerine oturakalmış hüzünden dolayı mı...