oyun

Dil: Türkçe

• [isim, spor, spor, mecaz, mecaz, mecaz]   Yetenek ve zekâ geliştirici, belli kuralları olan, iyi vakit geçirmeye yarayan eğlence; baziçe
  • Zeybek oyunu.
• [isim, spor, spor, mecaz, mecaz, mecaz]   Tiyatro veya sinemada sanatçının rolünü yorumlama biçimi
  • Olimpiyat oyunları. Akdeniz oyunları.
• [isim, spor, spor, mecaz, mecaz, mecaz]   Müzik eşliğinde yapılan hareketlerin bütünü
  • Hokkabazın oyunu. Cambazın oyunu.
• [isim, spor, spor, mecaz, mecaz, mecaz]   Seslendirilmek veya sahnede oynanmak için hazırlanmış eser; temsil, piyes
  • Bazıları oyun başından kalkar kalkmaz her şeyi unuturlar.
• [isim, spor, spor, mecaz, mecaz, mecaz]   Bedence ve kafaca yetenekleri geliştirmek amacıyla yapılan, çevikliğe dayanan her türlü yarışma
  • Atatürk hiçbir zaman onların oyununa kanmış değildir.
• [isim, spor, spor, mecaz, mecaz, mecaz]   Şaşkınlık uyandırıcı hüner
  • ... sonra iki ince bulut arasından kızıl ve mavimsi ışıkları birbirine bağlayarak odanın soyutlaşmış boşluğunu dağıtmak istermişçesine camın yüzünde garip bir renk oyunu yapıyordu.
• [isim, spor, spor, mecaz, mecaz, mecaz]   kumar
• [isim, spor, spor, mecaz, mecaz, mecaz]   Güreşte rakibini yenmek için yapılan türlü biçimlerde şaşırtıcı hareket
• [isim, spor, spor, mecaz, mecaz, mecaz]   Teniste, tavlada taraflardan birinin belirli sayı kazanmasıyla elde edilen sonuç
• [isim, spor, spor, mecaz, mecaz, mecaz]   entrika
• [isim, spor, spor, mecaz, mecaz, mecaz]   Hareketten veya kullanılıştan gelen çeşitlilik, aldatıcı görünüş
• [isim, spor, spor, mecaz, mecaz, mecaz]   hile