özgü

Dil: Türkçe

• [sıfat]   Birine, bir şeye ait olan; öze, has, mahsus (I)
  • Bu, içinde doğduğu, geliştiği, biçim kazandığı topluma özgü dildir.
• [sıfat]   Belli bir kimsede, şeyde veya türde bulunan; öze, has, mahsus (I)
• [sıfat]   Aynı cinsten başka hiçbir türde veya bireyde rastlanılmayan; öze, has, mahsus (I)