özümlemek

Dil: Türkçe

• [-i, biyoloji, mecaz]   Canlı varlıklar, dışarıdan aldıkları besinleri, değişikliğe uğratarak yeni bir birleşimle, organizmanın gereksinim duyduğu maddeler durumuna getirmek; temsil etmek
  • Toprakları üzerinde gelmiş geçmiş eski insancıl kalıtını özümlemişti.
• [-i, biyoloji, mecaz]   özümsemek