paralamak

Dil: Türkçe

• [-i, mecaz, mecaz]   parçalamak
  • 'Çocuk, bu fırtınada başka köye gitmiş olamaz. Ya bir yerde soğuktan donup öldü ya canavar paraladı!’ diyenler oluyordu.
• [-i, mecaz, mecaz]   Yıpratıp eskitmek
  • Yepyeni ayakkabıları bir ayda paraladı.
• [-i, mecaz, mecaz]   Sözle yaralanmasını, incinmesini sağlamak
• [-i, mecaz, mecaz]   Bir işte çok çaba ve özen göstererek kendini çok yormak, yıpratmak